کد مطلب: 167728
پیرامون افزایش لجام گسیخته قیمت ها؛
آیا مستعضفان هنوز ولی نعمتند ...؟
هادی شریفی،14 مهر 91
تاریخ انتشار : جمعه ۱۴ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۱۳:۱۶
از ابتداي سال افزايش قابل توجهي در قيمت اقلام کالاهای ضروری و مصرفي مردم بوجود آمده است، ابتدا ازحمل و نقل، بعداً نان و سپس لبنیات.
بعد از آن سیر صعودی قیمت خودرو در بازار و اکنون جهش نرخ دلار و کاهش ارزش و قدرت خرید ریال. اما در کنار این افزایش قیمت ها هر روز بحث از قيمت‌گذاري و نويد به كاهش قيمت‌ها از سوی مسئولین داده می شود، بدون اينكه حتي يك مورد تحقق پيدا كند.
اگر تمام افزایش قیمت های چند ماه گذشته به قیمت افزایش سرمایه گذاری، رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال و در کل به معنای رفاه بیشتر برای مردم بوده، جای هیچگونه بحثی نبود، ولی آنطور که مشاهده می شود نه تنها این افزایش قیمت ها فشار شدیدی بر مردم وارد کرده بلکه به علت پایین بودن حجم سرمایه گذاری ها رشد اقتصادی هم کم شده است .
بیشتر این افزایش قیمت ها به دلیل تحولات یک اقتصاد ناسالم است و عموما ناشی از گرایش سرمایه ها به طرف بخش های بخصوصی از اقتصاد است.
مثلا افزایش قیمت خودرو ها، واضح است که سود های ناشی از این افزایش قیمت خودرو ها نصیب تولید کنندگان نمی شود. و این سوال تاکنون بی پاسخ گذاشته شده است که رانت روزانه ۱۰ میلیارد تومانی ناشی از اختلاف قیمت نمایندگی و بازار خودروها به جیب چه کسانی می رود ؟ و چرا مسئولان برای ثبات نسبتی در بازار کارموثری انجام نمی دهند.
طبق اعلام منابع رسمی نرخ تورم در مرداد ماه ۲۳.۵ درصد بود ، گرچه احتمالا نرخ تورم مرداد بیشتر از نرخ اعلام شده باشد اما مطمئناً نرخ تورم در شهریور ماه مانند نرخ دلار و ... جهش بی سابقه ای داشته باشد. علت تورم هر چه می خواهد باشد، مهم این است که مردم احساس می کنند از جانب سیاست های غلط اقتصادی تهدید می شوند و سفره هایشان روز به روز خالی تر می شود و مهمتر اینکه اعتقاد دارند که هیچ نهاد شناخته شده ای نیز از آنها حمایت نمی کند، گویی احساس می کنند که از طرف کسانی که امروز باید از آنان حمایت کنند رها شده اند.
متاسفانه در سالهای اخیر افزایش رفاه مسئولان باعث شده که درک متقابلی که میان مسئولان و محرومان و مستضعفان بود از بین برود. آیا اوایل انقلاب و در دهه شصت نیز مسئولین اینگونه مرفه بوده اند؟ مسئولین اینگونه اظهارات می کردند و پاسخگوی اذهان عمومی نبوده اند؟
سیاستگذاران و تصیم گیران اقتصادی باید از لاک خود بیرون بیایند و خود را جای کارگرانی بگذارند که ماهیانه ۴۰۰هزار تومان دریافتی دارند یا کارگرانی که ماههاست حقوقشان عقب افتاده است. اگر چنین بلایی بر سر نمایندگان مجلس هم می آمد آیا آنها مثل امروز درباره تورم بی تفاوت بودند؟
آیا این سخنان بیانگذار انقلاب اسلامی هنوز هم مصداق عینی دارد که فرمودند : "امروز به مستضعفان و مستمندان و زاغه نشینان که ولی نعمت ما هستند خدمت کنید. پیش خدای تبارک و تعالی کمتر خدمتی است که به اندازه خدمت به زاغه نشینان فایده داشته باشد. )صحیفه امام خمینی ، جلد ۱۸ ، صفحه ۳۸)
علاوه بر این، امروز سوال اصلی افکار عمومی این است که چرا صادقانه همه چیز، به مردم گفته نمی شود و مسئولان توضیح نمی دهند که شرایط کنونی به دلیل فلان و یا بهمان کار و تصمیم است. مطمئنا اگر با مردم صادق باشند، مردم خود را با شرایط سخت وفق می دهند ولی اگر برای توجیه ندانم کاری هایشان، از در بی صداقتی، فرافکنی و متهم کردن این و آن برآیند، مطمئنا واکنش مردم چیز دیگری است.
بعد از آن سیر صعودی قیمت خودرو در بازار و اکنون جهش نرخ دلار و کاهش ارزش و قدرت خرید ریال. اما در کنار این افزایش قیمت ها هر روز بحث از قيمت‌گذاري و نويد به كاهش قيمت‌ها از سوی مسئولین داده می شود، بدون اينكه حتي يك مورد تحقق پيدا كند.
اگر تمام افزایش قیمت های چند ماه گذشته به قیمت افزایش سرمایه گذاری، رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال و در کل به معنای رفاه بیشتر برای مردم بوده، جای هیچگونه بحثی نبود، ولی آنطور که مشاهده می شود نه تنها این افزایش قیمت ها فشار شدیدی بر مردم وارد کرده بلکه به علت پایین بودن حجم سرمایه گذاری ها رشد اقتصادی هم کم شده است .
بیشتر این افزایش قیمت ها به دلیل تحولات یک اقتصاد ناسالم است و عموما ناشی از گرایش سرمایه ها به طرف بخش های بخصوصی از اقتصاد است.
مثلا افزایش قیمت خودرو ها، واضح است که سود های ناشی از این افزایش قیمت خودرو ها نصیب تولید کنندگان نمی شود. و این سوال تاکنون بی پاسخ گذاشته شده است که رانت روزانه ۱۰ میلیارد تومانی ناشی از اختلاف قیمت نمایندگی و بازار خودروها به جیب چه کسانی می رود ؟ و چرا مسئولان برای ثبات نسبتی در بازار کارموثری انجام نمی دهند.
طبق اعلام منابع رسمی نرخ تورم در مرداد ماه ۲۳.۵ درصد بود ، گرچه احتمالا نرخ تورم مرداد بیشتر از نرخ اعلام شده باشد اما مطمئناً نرخ تورم در شهریور ماه مانند نرخ دلار و ... جهش بی سابقه ای داشته باشد. علت تورم هر چه می خواهد باشد، مهم این است که مردم احساس می کنند از جانب سیاست های غلط اقتصادی تهدید می شوند و سفره هایشان روز به روز خالی تر می شود و مهمتر اینکه اعتقاد دارند که هیچ نهاد شناخته شده ای نیز از آنها حمایت نمی کند، گویی احساس می کنند که از طرف کسانی که امروز باید از آنان حمایت کنند رها شده اند.
متاسفانه در سالهای اخیر افزایش رفاه مسئولان باعث شده که درک متقابلی که میان مسئولان و محرومان و مستضعفان بود از بین برود. آیا اوایل انقلاب و در دهه شصت نیز مسئولین اینگونه مرفه بوده اند؟ مسئولین اینگونه اظهارات می کردند و پاسخگوی اذهان عمومی نبوده اند؟
سیاستگذاران و تصیم گیران اقتصادی باید از لاک خود بیرون بیایند و خود را جای کارگرانی بگذارند که ماهیانه ۴۰۰هزار تومان دریافتی دارند یا کارگرانی که ماههاست حقوقشان عقب افتاده است. اگر چنین بلایی بر سر نمایندگان مجلس هم می آمد آیا آنها مثل امروز درباره تورم بی تفاوت بودند؟
آیا این سخنان بیانگذار انقلاب اسلامی هنوز هم مصداق عینی دارد که فرمودند : "امروز به مستضعفان و مستمندان و زاغه نشینان که ولی نعمت ما هستند خدمت کنید. پیش خدای تبارک و تعالی کمتر خدمتی است که به اندازه خدمت به زاغه نشینان فایده داشته باشد. )صحیفه امام خمینی ، جلد ۱۸ ، صفحه ۳۸)
علاوه بر این، امروز سوال اصلی افکار عمومی این است که چرا صادقانه همه چیز، به مردم گفته نمی شود و مسئولان توضیح نمی دهند که شرایط کنونی به دلیل فلان و یا بهمان کار و تصمیم است. مطمئنا اگر با مردم صادق باشند، مردم خود را با شرایط سخت وفق می دهند ولی اگر برای توجیه ندانم کاری هایشان، از در بی صداقتی، فرافکنی و متهم کردن این و آن برآیند، مطمئنا واکنش مردم چیز دیگری است.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
<-PollName->
آمار
وب سایت:
